Testimonial Joy Moonen – Vicair Vector O2
“Geen pijn meer door een Vicair kussen.”
Mijn naam is Joy Moonen (46) Ondernemer, getrouwd en moeder. Bij mijn geboorte heb ik een zuurstofgebrek gehad waardoor ik spasme heb opgelopen. Van mijn 4e tot mijn 12e heb ik gebruik gemaakt van een handrolstoel om mij te verplaatsen, tot dat ik de overstap heb gemaakt naar een elektrische rolstoel. Op mijn 14e is mijn rug recht gezet en daarbij krijg ik mijn hele leven te horen dat mijn ene been langer is dan de ander.
Echt naar mijn lichaam luisteren
Mijn dagen zitten altijd lekker vol. Ik vlieg graag van hier naar daar. Ik adviseer organisaties hoe zij kunnen bijdragen aan een inclusieve samenleving, binnen alle domeinen. Daarnaast ontwikkel ik eigen projecten en rol deze uit. Ik schrijf boeken, ik coach mensen en ben spreker. Toen dit laatste in de eerste Coronagolf weg viel. Kreeg ik ruimte en kwam mijn lijf tot rust. Beter gezegd; Ik had de tijd om écht naar mijn lijf te luisteren. Het gaf al langer signalen dat het letterlijk niet goed zat. In deze periode zat ik net een jaar op een Vicair kussen.
Hoe ik Vicair heb leren kennen
Ik stond op een beurs en medewerkers van Vicair waren mijn buren. Ik kreeg een zitkussen mee. ‘Als er iets is laat het weten!’ Dat moment was aangebroken.
Het lengte verschil zit niet in je been
Een huisbezoek volgde. Ik deed mijn verhaal en de adviseur luisterde oprecht. Nam de tijd, iets wat ik vaak anders meemaak. Samen gingen wij opzoek naar het juiste product, in plaats van het goedkoopste. ‘Ik zei op de beurs al; Het lengte verschil zit niet in je been, maar in je bekken. Die is geroteerd. Door de rotatie, wordt de draai die je in je rug hebt zitten versterkt. Hierdoor drukt je rib op je bekken.’ Eindelijk iemand die verwoord wat ik al jaren voel. Doet het Pijn? Is het vermoeiend? Ja! Maar iedereen die ik erover sprak de afgelopen jaren zeiden iets anders. En de oplossing werd niet gevonden. ‘Kun jij er iets aan doen?’ Vroeg ik. ‘Ja, dat kan ik.’ Klonk het overtuigend. ‘Het wordt wel een lang traject.’ Vervolgde hij. ‘We beginnen met een ander zitkussen. Jouw stoel is te groot, dus je zitkussen sluit niet volledig aan op je lichaam.’ Joy: ‘‘Dat klopt. Als ik gebruik zou maken van een kleinere stoel, werd het een stoel voor kinderen en die heeft niet alle functionaliteiten die ik nodig heb.’ Carlos: ‘Dat kan, maar dan maken we je zitkussen wel kleiner. Dan krijgt je billen én je bekken de ondersteuning die het nodig heeft. Na een periode van om de twee weken het zitkussen samen te hebben aangepast, begon ik met zes weken verschil te voelen. Het was te vergelijken met (Spier)pijn die ik kende als ik een operatie had gehad. Toen ik daar doorheen was kon ik zelfstandig mijn bekken anders positioneren. Dat had ik nog nooit gekund!
Ik heb geen pijn meer
Mijn houding veranderde met de dag. In overleg met de adviseur ging ik zelf met de pockets in de verschillende compartimenten van het zitkussen experimenteren. Wat heb ik nodig? Hoe bereik ik dat? Vragen die ik altijd heb als ik iets van mijn lijf wil, maar waar ik bij eerdere zitkussens nooit een antwoord op heb gekregen. Simpelweg omdat er niets met de zitkussens te experimenteren was. Of het was er wel maar voor de uitvoering had ik andere nodig. Bij het Vicair kussen kon ik dit zelf. Ook als ik dat wilde meerdere malen op een dag. Eindelijk kon ik antwoord geven op de vraag die mijn lijf vroeg. Toen ik dacht dat we er waren, ik had een goed zitkussen, kwam het rug kussen van Vicair erbij. ‘We zijn pas op de helft’. Zei hij, terwijl hij verschillende dozen naar binnen droeg.
Ik was blij verrast. Kan er nog meer? vroeg ik mij af. Na twee weken wist ik het. Er kon zeker nog meer! Mijn knieën zaten nooit mooi naast elkaar, de één stond – logisch – verder naar voren en hierdoor viel de ander er tegenaan. Doordat ik onstabiel op mijn zitkussens had gezeten gleed ik de hele dag door van links naar rechts in mijn stoel. Dit was wel al stukken minder door het Vicair zitkussen. Het rug kussen liet mij in eerste instantie voelen hoe krampachtig ik met mijn bovenlijf had gezeten om mijn onderlijf onder controle te houden. Mijn hele lijf protesteerde. Er waren extra kussentjes nodig om mijn lijf te laten wennen. Deze maakte we met klittenband vast aan de rugschelp en daar deden we het rug kussen weer tegenaan. ‘Zet je rugleuning nou eens naar achteren.’ Zei de adviseur. Het wonder geschiedde. Mijn knieën kwamen mooi naast elkaar uit. Jeetje, het kan echt! De extra kussentjes verdwenen tot dat alleen het Vicair zit- en rugkussen overbleven. Na tientallen jaren kreeg ik de ruimte om letterlijk in een natuurlijke houding te gaan zitten. Zelfs mijn organen vonden hun oorspronkelijke plek weer terug.
Mijn lijf moest alle zeilen bijzetten om deze nieuwe houding te omarmen. Maar het resultaat mag er zijn. Mijn bekken, mijn ribben, mijn knieën én mijn schouders hebben de natuurlijk houding weer teruggekregen. Mijn lijf is zes centimeter langer geworden. En ik, ik heb geen pijn meer. Iets wat iedereen aan mijn houding ziet.
– Joy Moonen
Welk Vicair rolstoelkussen past bij jou?
Probeer onze rolstoelkussens keuzehulp en vind je match!
