Testimonial Peter ter Veld – Vicair Active O2

“Wat begon met een slapend gevoel in mijn voet eindigde in een spoedoperatie”

Begin december kreeg ik uitval van mijn linkervoet. Dit begon met een slapend gevoel in de voet en een raar gevoel in mijn rug. Per dag werd dit gevoel erger en op 14 december was ik vanaf mijn middenrif (T5) naar beneden toe verlamd en kon ik niks meer. Alles was uitgevallen. Ik werd met spoed geopereerd en er werd geprobeerd zo veel mogelijk van één van de tumoren in mijn ruggenwervel weg te halen. Daarna volgden er nog bestralingen om het overgebleven deel van de tumor zo klein mogelijk te maken. De tumor drukte bijna mijn hele ruggenmerg plat, dit was dan ook de reden voor de uitval en voor de incomplete dwarslaesie.

Na de operatie en bestralingen ging ik een traject in van herstel: eerst goed van de narcose wakker worden, daarna proberen te verminderen in medicatie en langzamerhand weer proberen te zitten. Het voordeel wat ik had is dat ik altijd veel gesport heb, daardoor heb ik een goede rompstabiliteit en veel spiercontrole waardoor ik al vrij snel wat rechter op kon zitten. Maar zelf naar de wc gaan kon ik nog niet. Ook kon ik niet staan en lopen. Op een gegeven moment kon ik met behulp van de verpleging zelf met een rolstoel een beetje de gang op en neer.

“Tijdens mijn revalidatie kreeg ik een handbewogen leenrolstoel inclusief een schuimkussen waar ik niet op kon blijven zitten.”

31 december 2021 begon de revalidatie in de Hoogstraat in Utrecht om de echte ADL-vaardigheden te leren, zoals het zelf transfers kunnen maken. En dat is hard werken! Het zweet stond me regelmatig op het voorhoofd en ik heb vaak tijdens de revalidatie gedacht ‘waar ben ik mee bezig’. Het revalideren ging best goed en na ongeveer 2 weken in de Hoogstraat heb ik een filmpje naar mijn vrouw kunnen sturen van mijn tenen die ik beetje bij beetje weer meer kon bewegen! Mijn uiteindelijke doel voor de Hoogstraat was dat ik weer een trap op en af kon lopen.

Om tijdens de revalidatie steeds meer zelf te kunnen doen kreeg ik een handbewogen leenrolstoel met daarin een klein rolstoelkussen van schuim. Ik vond dit geen fijn kussen want ik kon er gewoon niet op blijven zitten. Door de incontinentiehoes gleed ik namelijk uit de stoel. Ik ben toen meerdere rolstoelkussens gaan testen. Dat begon met een ROHO-kussen, maar daarmee wiebelde ik alle kanten op. Ik wilde juist dat mijn billen wat meer opgesloten/ omvat zouden worden door het kussen zodat ik vaster zou zitten in de positie waar ik me prettig bij voel. Mijn ergotherapeut zag dat ik dit kussen niet fijn vond en daarom heb ik vanuit het magazijn in de Hoogstraat een Vicair Liberty kussen kunnen proberen. Dit voelde al gelijk heel anders.

“Het rolstoelkussen Vicair Active O2 geeft mij de stabiliteit die ik nodig heb.”

Omdat mijn ergotherapeut goed luisterde naar wat ik nodig had, hebben we toen besloten een probeerservice aanvraag te doen en te kiezen voor het rolstoelkussen Vicair Active O2. We wilden met de stabiliteit van dit kussen namelijk meer rust in mijn lichaam creëren en de stabiliteit gebruiken bij het sporten. Want wanneer ik een beetje tijd had en mij goed voelde was ik in het revalidatiecentrum in de sportzaal te vinden. Toen de Vicair Active O2 binnen kwam en ik erop ging zitten was dit echt een verademing! Met dit kussen kon ik basketballen en badmintonnen.

Als je op de Vicair Active O2 gaat zitten dan vormt het schuimdeel zich puur door de kracht. De billen komen natuurlijk op het deel met de SmartCells terecht en die vormen naar mijn lichaam. Mijn billen komen dan vast te zitten en ik glij dan niet meer op het kussen. Door het Vicair kussen kan ik mijn eigen lichaam weer sturen, het zorgt er voor dat mijn lichaam een geheel is met de rolstoel en ik niet alle kanten op glij. Vooral tijdens het handbiken geeft het kussen mij de stabiliteit die ik nodig heb.

“Het is een mooi leerproces om met de dingen die niet zo goed lukken aan de slag te gaan zodat het uiteindelijk wel lukt!”

De revalidatie ging goed. Het gevoel in mijn benen en billen kwam steeds meer terug en ook kon ik weer kleine stukjes lopen. Tot ik in oktober 2022 weer uitval kreeg, dit keer aan de L1. Ik heb toen gelijk weer bestralingen gehad. Rond dezelfde periode kreeg ik ook weer druk en last bij mijn borst en het bleek dat de T5 ook weer actief werd. Er werd besloten deze ook direct te bestralen en om te beginnen met chemo. De eerste chemo is de zwaarste die ik gehad heb. Langzamerhand gaan de chemo’s steeds beter.

De energie komt nu weer steeds meer terug. Ik kan weer naar de voetbal van mijn zoon en de volleybal van mijn dochter. Ook kan ik weer autorijden en wat werken. Inmiddels heb ik weer stabiliteit met staan en kan ik ook weer door mijn knieën zakken. Mijn uiteindelijke doel is nog steeds dat ik zelf weer op een fiets kan. Elke dag probeer ik weer wat nieuws! Trainen met de fysio en wat bewegelijkheid hebben is belangrijk.

Ik hou ervan om mijn grenzen te verleggen. Dit heb ik altijd al gedaan door middel van sporten. Sporten is voor mij een uitlaatklep en daarom ken ik mijn lichaam ook goed. Mijn manier van revalideren was vooral uitproberen. Ik heb dan ook veel om mezelf gelachten tijdens de revalidatie om dingen die fout gingen. Gewoon puur omdat je dingen doet die je niet goed kent en nog niet als automatisme hebt. Probeer het maar en als het niet gaat, ga dan maar eens een keer op je muil. En dat zegt niets over of het de tweede of derde keer weer niet gaat, want misschien lukt het dan wel. Dus blijven proberen! En dat kost soms bloed, zweet en tranen. Maar het is een heel mooi leerproces om met de dingen die niet zo goed lukken echt aan de gang te gaan zodat het uiteindelijk wel lukt.